Het scherm als nieuwe speen
Opeens is ze er. Ons eerste kleinkind Aimée, vertaald betekent dat geliefd. En zo is het. Geliefd vanaf het begin. Nog klein maar fijn. Heel fijn, want altijd prettig, een nieuwe aardbewoner. Zonder die levendige aanwas wordt het maar wat stil op dit aardbolletje. En bij het eerste geluid al meteen een consument van allerhande elektronica. Meer dan ooit zelfs. Waar ik het als baby moest doen met oude katoenen lekkende luiers, een analoge harde wollen knuffel en de vals zingende slaapliedstem van mijn pa hebben Aimée en haar ouders van alles om de dag en nacht comfortabel door te komen. Hyperluier met pré-doorlekalarm sensor, temperatuurgevoelige ultrabeerknuffel die reageert op huilen (met eigen baarmoedergeluiden) en een digitale speellijst met gegarandeerd voor de baby slaapverwekkende muziek. Dan heb ik het nog niet over de automatische wieg die harder gaat schommelen naarmate de pasgeborene luider blèrt onder het motto “slapen zul je”. Of wat te denken van de accu gedreven anti-huil kinderwagen met auto-navigatie inclusief massagebed.
Het lijkt wel of huilen voor een kleine boreling verboden is. Stil zijn of lachen is het devies. Kinderen hinderen schreef de oude Cats. Hardwerkende jonge ouders willen rust. Geen gehuil. Entertainment kan daarbij helpen. Aan allerhande schermen in deze tijd geen gebrek. Tablets in alle vormen en maten zijn al vroeg in de wieg te vinden. Heel vroeg. Ieder jaar wordt door het Netwerk Mediawijsheid een onderzoek gedaan naar het mediagebruik in Nederlandse gezinnen met kinderen van 0 tot 6 jaar. Iene Miene Media is de naam van dat onderzoek. Een op de vier ouders van 0- en 1-jarigen geeft aan dat hun kind minstens 2 uur per dag aan beeldschermen besteedt. Pardon… wat zegt u… 2 uur per dag….. babies van 0-1 jaar. Opa valt flauw. In mijn geboortejaar bestond er slechts zwart/wit tv. Bij ons thuis was dat de Philips 19TX330A. Een bak van een beest dat niet in mijn wieg paste.
Kleine Nederlandse Aimée’s van nu besteden tot en met hun zesde jaar al 100 minuten per dag aan digitale media op een tablet, smartphone en ja, ook het televisiescherm. Daarmee is het huidige mediagebruik bij onze kinderen aanzienlijk meer dan de World Health Organisation, kortweg WHO, adviseert. Met de opkomst van de zogeheten immersieve media, waarbij Apple met de Vision Pro nieuwe grote mensenstappen voorwaarts zet ben ik helemaal benieuwd wat dat onze kleintjes gaat brengen. En wat dat voor de FIAR-branche betekent. Het is een heuse markt. Schermen met Full HD kidsentertainment als de nieuwe speen voor de jonge boreling. Maar dat brengt ons allen in een lastig opvoedkundig pakket. Volgens diezelfde WHO zouden kinderen tot 2 jaar helemaal géén schermtijd moeten hebben en tot 5 jaar maximaal een klein uurtje. Voorlezen, liedje zingen en echt contact met je kleine maakt ze betere kinderen. Huilen hoort er nu eenmaal bij. Ik kijk de kleine Aimée in haar dartele oogjes en begin te zingen. Vals als een kraai, dat wel. Maar uit het goede hart. Live-entertainment. Full Opa HD met touch mogelijkheid zeg maar. Ze begint te lachen. Gelukkig. Nog even geen scherm voor haar.
Een column van Eppo van Nispen tot Sevenaer, directeur van Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, geschreven voor FIAR, de brancheorganisatie voor producenten en importeurs van audio, imaging en tv.
Word nu ook deelnemer
Bent u producent of importeur van consumentenelektronica? Ontvang dan regelmatig een bericht vol kennis en inspiratie, met actuele thema’s, nieuws en aankomende bijeenkomsten.